سرآمد اخبار
کشاورزی-فرانسه
اخبار داغجهانسرمقاله

بزرگترین تغییرات اجتماعی در بخش کشاورزی ظرف پنجاه سال اخیر در فرانسه

ترجمه: محمود نواب مطلق

تعداد زمین‎ های قابل بهره ‎برداری کشاورزی در فرانسه از ۶/۱ میلیون در سال ۱۹۷۰(۱۳۴۸) به ۳۸۹هزار در سال ۲۰۲۰( ۱۳۹۸) رسیده است.

«ژان میشل بِزا» خبرنگار اقتصادی روزنامه لوموند این موضوع را بررسی کرده است: این امر حکایت از بزرگترین تغییر اجتماعی در بخش کشاورزی ظرف پنجاه سال گذشته دارد.

«هانری ماندوراس» جامعه‎ شناس فرانسوی در سال ۱۹۶۷(۱۳۴۵) در کتاب پایان «دوران دهقانی» به فروپاشی نظام زراعت‎گری بر مبنای حاکمیت خانوادگی دهقانان بر زمین‎ ها اشاره کرده است.

در حقیقت نظام دهقانی مبتنی بر فعالیت‎ های زراعت خانوادگی بر زمین‎ ها با دیرینه هزارساله و نوعی خود کفایی در تولید هرآنچه مورد نیاز بود جای خود را به نظام جدید کشاورزی بر مبنای استفاده بهینه از زمین و نگاه به تولید فراوان صنعتی به منظور توزیع انبوه حتی با نگاه جهانی داد.

در این نظام جدید کشاورزی صنعتی کارخانه‎ های فراوانی برای فرآوری محصولات کشاورزی احداث شدند.

طبیعتا در نظام جدید کشاورزی تغییرات عمده‎ای در سبک زندگی به وجود می‎ آید. این تغییرات به دلیل وجود تفاوت میان مفهوم دهقان و مفهوم کشاورز است.

واژگانی که از حیث معناشناسی نیز تفاوت‎های عمده‎ای باهم دارند. میان اهل لغت و معنا در این خصوص همواره مباحثی در میان است.

دهقان با زمین شناخته می‎ شود. کسی که زمین را آباد می‎کند و به آن زندگی می‎ بخشد. تغییر این نگاه به زمین و دهقان باعث شده است تا ظرف ۵۰ سال تعداد آن کاهشی حیرت‎آور داشته باشد.

از ۶/۱ میلیون در سال ۱۹۷۰(۱۳۴۸) به ۳۸۹هزار در سال ۲۰۲۰( ۱۳۹۸). حتی ۳۰ سال پیش نیز بافت روستایی و فرهنگ زراعت‎گری امری غالب در فرانسه محسوب می‎ شد.

در اغلب نقاط فرانسه چه در زمین‎ های پهناور و چه در مناطق کوهستانی بافت روستایی به میزان حداقل ۲۰ درصدی مشاهده می‎ شد.

اما در حال حاضر این میزان بسیار کاهش یافته است و از ۳۵هزار بخش تنها ۱۳درصد آن روستایی محسوب می‎شود. حتی در نظرسنجی‎ها دیگر به جمعیت روستائیان هیچ اشاره‎ای نمی‎ شود.

از ده سال پیش تا کنون در فرانسه چنین اتفاقی رخ داده است. حتی آراء کشاورزان نیز دیگر تأثیر چندانی در امور سیاسی  از جمله انتخابات ریاست جمهوری ندارد.

آیا این همه به خاطر نوع رفتارهای سیاسی مقامات از جمله مکرون رئیس جمهوری فرانسه است که تلاش کرد جایگاه دهقانی را با نوسازی آن از پیوند با زمین باز دارد و به تولید صنعتی گره بزند؟ یا « ژولیَن دِنورماندی» وزیر کشاورزی او از سال ۲۰۲۰(۱۳۹۸) که خود نیزمهندس کشاورزی است و همانند وی تنها به نوسازی این جایگاه می‎ اندیشد تا به تعبیر خودش کشاورزی اروپا را نجات دهد؟

منبع: لوموند

اخبار مرتبط

کسب و کارها در اردیبهشت رونق گرفتند؟/ اصلی‌ترین دغدغه فعالان اقتصادی

میلاد جانه

نفوذ هوش مصنوعی به دنیای نشر

میلاد جانه

نقش بازار سرمایه در تامین مالی تولید

میلاد جانه

چگونه اقتصاد ایران مستهلک شد؟

میلاد جانه

کارگر و کارفرما، قربانی موضع ضدافزایش مزد دولت

میلاد جانه

موضع جنجالی روسیه درباره جزایر سه‌گانه ایرانی

میلاد جانه

دیدگاهتان را بنویسید