دانشیار پژوهشکده علوم زمین این سازمان با اشاره به انتشار برخی از فیلم‌ها درباره آتشفشان «تفتان» با تاکید بر اینکه رفتار آتشفشان تفتان نسبت به ماه‌های گذشته تغییر محسوسی نداشته، اعلام کرد: طرح پایش و نظارت بر رفتار آتشفشان‌های تفتان و بزمان در گذشته به طور مشترک تهیه و ارائه می‌شد، اما متاسفانه تاکنون تامین اعتبار نشده است.
به گزارش روابط‌عمومی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور، جلیل قلمقاش، با بیان اینکه در روزهای اخیر چند شهروند با ارسال تصاویری از کوه تفتان در شهرستان خاش، از افزایش فعالیت این آتشفشان و خروج دود غلیظ از آن خبر دادند، گفت: این شهروندان عنوان کردند که صدها دریچه خروجی گاز گوگرد در این کوه ایجاد شده و این موضوع باعث نگرانی هموطنان شده است.
وی، کوه تفتان را یکی از آتشفشان‌های نیمه فعال دانست که آخرین فوران این آتشفشان در سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰ بوده است.
دانشیار پژوهشکده علوم زمین، یادآور شد: افزایش گازهای خروجی در فصل زمستان از این آتشفشان به دلیل افزایش بارش و نفوذ آب به داخل این سامانه آتشفشانی و افزایش بخار طبیعی است. به این صورت که شدت خروج این گازها که بخش بزرگی از آنها بخار آب است، در فصل‌های پر بارش به دلیل نفوذ آب‌های جوی بیشتر به داخل سامانه آتشفشان افزایش می‌یابد.
وی اضافه کرد: در این راستا به منظور بررسی و ارزیابی وضعیت این آتشفشان بر اساس آخرین مطالعات و همچنین بررسی داستان افزایش گازهای خروجی بر اساس داده‌های علمی مطالعات میدانی را اجرایی کردیم.
آتشفشان‌های خاموش
قلمقاش، آتشفشان تفتان را به همراه آتشفشان بزمان جوان‌ترین آتشفشان‌های کمان ماگمایی مکران توصیف کرد که طی «میوسن» تا «کواترنری» فعالیت ماگمایی گسترده‌ای در بالای منطقه فرورانش مکران داشته‌اند.
وی ادامه داد: ترکیب گدازه‌ها و سنگ‌های آذرآواری تفتان، آندزیت بازالتی، آندزیت، تراکی آندزیت و داسیت هستند. بر اساس تعیین سن‌سنجی ایزوتوپی به روش پتاسیم-آرگن، توسط بیابانگرد و مرادیان (Biabangard and Moradian, ۲۰۰۸)، آتشفشان تفتان در فاصله زمانی ۶.۹۵ تا ۰.۷۱ میلیون سال قبل فعال بوده است. پانگ و همکاران (Pang et al., ۲۰۱۴) با اجرای آزمایش‌هایی به روش اورانیوم-سرب روی بلورهای زیرکن، فوران‌های آتشفشانی تفتان را به محدوده زمانی به ۳.۴ تا ۰.۸۴ میلیون سال قبل نسبت داده‌اند.
قلمقاش افزود: هرچند شایعاتی در مورد فعالیت آتشفشانی تفتان در سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰ وجود دارد، ولی مستندات علمی برای آن گزارش ئشده است. بر اساس نتایج سن‌سنجی ایزوتوپی من و همکاران (۲۰۱۹) به نظر می‌رسد فعالیت ماگمایی بزمان جوان‌تر از فعالیت‌های ماگمایی آتشفشان تفتان هستند.
این دانشیار پژوهشکده علوم زمین سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور خاطر نشان کرد: در اطراف تفتان «دودخان» یا گازفشان و چشمه‌های آبگرم وجود دارد که هر دو نشانه‌های وجود مخزن ماگمایی در عمق آتشفشان تفتان هستند.
«مختاری» و «احمدی» (۱۳۹۱) با نمونه‌گیری از دودخان‌های تفتان ترکیب آنها را اسیدی و گوگردی دانسته‌اند و با اندازه‌گیری نمونه‌های گازی مقدار گوگرد در آن را بالا توصیف کرده‌اند. همچنین «قضبان» (۲۰۰۴) نیز ترکیب گازهای خروجی تفتان را غنی از H۲S (هیدروژن سولفید) با منشأ عمیق دانسته است. «زلنسکی» و همکاران (۲۰۲۰) با نمونه‌گیری از گازهای خروجی آتشفشان تفتان و دماوند ترکیب آنها را تقریباً مشابه و حاوی H۲O (۹۱۰-۹۳۰ CO۲ (۵۰-۸۰)، SO۲ (۳-۷)، H۲S (۲-۵.۵)، HCl (۵-۸.۲) و (HF (۰.۱- ۰.۱۳ میلی مول بر مول دانسته است.
وی اظهار کرد: این محققان دمای گازهای خروجی تفتان را ۱۶۰ درجه سانتی‌گراد اندازه‌گیری و اعلام کرده‌اند حجم آب‌های جوی موجود در گازهای خروجی تفتان ناچیز بوده و تقریبا تمام گازهای خروجی تفتان منشأ ماگمایی دارند.
قلمقاش افزود: با در نظر گرفتن ویژگی‌های فوق‌الذکر دو فیلم در چند روز دست به دست شده؛ یکی از فاصله دور گازهای خروجی تفتان را نشان می‌دهد و دیگری از فاصله نزدیک دودخان‌های تفتان را نشان می‌دهد که در دو مورد شهروندان اعلام می‌کنند حجم گازهای خروجی زیاد شده و آن را نشانگر فعال شدن آتشفشان تفتان عنوان کرده‌اند.
وی گفت: چند مورد این فیلم‌ها قابل ذکر است:
مشاهده گازهای خروجی از فاصله دور ارتباط مستقیم با جهت باد داشته و با تغییر شدت و جهت آنها، تظاهر آنها در آسمان تغییر می‌کند. معمولا در ایستگاه‌های پایش از موقعیت ثابت، شدت خروج آنها را رصد و ثبت می‌کنند که بر اساس آن می‌توان تغییر واقعی آنها را بررسی کرد.
بررسی فیلم‌های سال‌های گذشته دودخان‌ها با فیلم‌های جدید که از نزدیک، دودخان‌ها را نشان می‌دهد، نشانگر فعالیت تقریبا مشابه و عدم تغییر شدت آنهاست. در سال‌های اخیر در رأس آتشفشان تفتان (قله جنوبی) ده‌ها دودخان یا گازفشان کوچک و بزرگ فعال بوده که مقایسه فیلم‌های قدیمی و فیلم روزهای اخیر نشانگر عدم تغییر قابل توجه گازفشان‌ها است.
شدت خروج این گازها که بخش بزرگی از آنها بخار آب است، در فصل‌های پر بارش به دلیل نفوذ آب‌های بیشتر جوی به داخل سامانه آتشفشان افزایش می‌یابد.
بررسی موقعیت داده‌های در دسترس لرزه‌ای در ماه‌های اخیر نیز نشانگر عدم فعالیت لرزه‌ای در منطقه است.
دانشیار پژوهشکده علوم زمین اظهار کرد: به این ترتیب می‌توان تایید کرد که رفتار آتشفشان تفتان نسبت به ماه‌های گذشته تغییر محسوسی نداشته است.
وی ادامه داد: بیشتر آتشفشان‌های فعال و خفته در جهان دارای سامانه‌های پایش یا مانیتورینگ هستند که در آنها معمولا رفتار آتشفشان مشاهده و ثبت می‌شود. در این ایستگاه‌های پایش با استقرار سامانه‌های مختلف، ویژگی‌های مختلف آتشفشان همچون گازهای خروجی (دما، ترکیب و شدت)، چشمه‌های آب گرم، فعالیت‌های لرزه‌ای و… با عدد و ارقام بررسی و ثبت می‌شوند.
قلمقاش افزود: لذا به هنگام وقوع نشانه‌هایی از فعالیت، با بررسی پارامترهای مختلف می‌توان اثبات کرد که فعالیت سامانه آتشفشان در طی روزها یا ماه‌های اخیر تغییر کرده است یا نه؟
وی با بیان اینکه متاسفانه درنبود سامانه‌های پایش آتشفشان‌ها در ایران همه شبهات با اما و اگر پاسخ داده می‌شود، خاطرنشان کرد: طرح پایش و مانیتورینگ رفتار آتشفشان‌های تفتان و بزمان در گذشته توسط پژوهشکده علوم زمین و مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی سیستان و بلوچستان تهیه و ارائه شده، اما متاسفانه تاکنون تامین اعتبار نشده است.