حضور ترامپ یا هر فرد دیگری در کاخ سفید، در روند صادرات کالا و نفت ایران به چین، اختلالی ایجاد نمی‌کند.
به گزارش ایبنا، انتظارات تورمی همواره یکی از مهمترین مولفه‌های موثر بر اقتصاد ایران بوده که به تناسب برخی وقایع سیاسی، گاهی از شدت بالا و در عین حال در برخی مواقع هم از شدت پایینی برخوردار است. تنش‌های سیاسی منطقه، سفر‌های مقامات عالی‌رتبه اقتصادی و دیپلماتیک کشور‌ها از جمله مواردی هستند که بعضا باعث تحریک این مولفه می‌شوند.
آمریکا چه تاثیری بر روابط ایران و چین دارد؟
در این راستا مجید رضا حریری، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در گفتگو با خبرنگار اقتصاد معاصر، می‌گوید: حضور مجدد ترامپ در کاخ سفید نمی‌تواند تعاملات تجاری تهران و پکن را تحت‌الشعاع قرار دهد، زیرا روابط دو کشور یک رابطه تعریف شده و منظمی بوده که در طول سال‌های اخیر روند افزایشی به خود گرفته است.
رئیس اتاق مشترک ایران و چین با بیان این پرسش که ترامپ چه مانعی می‌تواند برای روابط اقتصادی ایران و چین ایجاد کند؟ تصریح کرد: تعاملات تجاری دو کشور در زمان ریاست جمهوری ترامپ در سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ هم در جریان بود. در حال حاضر نفت ایران نزدیک به ظرفیت حداکثری خود به فروش می‌رسد و به گفته مسؤولان مرتبط با این بخش، اکنون بالغ بر یک میلیون و ۳۰۰ الی ۴۰۰ بشکه نفت از سوی ایران صادر می‌شود. این رقم در حالی رقم خورده که در بهترین شرایط ممکن یعنی در زمان برجام، نهایتا یک میلیون و ۷۰۰ الی ۸۰۰ بشکه نفت بوده است.
وی همچنین درباره نگرانی‌های به وجود آمده پیرامون مانع‌تراشی‌های ترامپ برای صادرات نفت ایران به چین هم توضیح داد: پالایشگاه‌های بزرگ چین از ایران نفت نمی‌خرند، بلکه این پالایشگاه‌های کوچک بخش خصوصی این کشور هستند که مشتری ایران محسوب می‌شوند.
حریری همچنین تاکید کرد: تداوم خرید نفت توسط این پالایشگاه‌ها یا ایجاد اخلال در رفت‌وآمد نفتکش‌های ایرانی به چین همگی از جمله مواردی هستند که جنبه سیاسی دارند. در نتیجه پاسخ به این پرسش هم باید از سوی یک کارشناس سیاسی داده شود. یقینا به هر اندازه که سطح منازعات ایران و آمریکا خصمانه‌تر شود، این موارد هم به همان اندازه تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.
وی توسعه دیپلماسی اقتصادی و تنوع در شرکای اقتصادی را یکی از راهبرد‌های خنثی‌سازی تحریم‌ها برشمرد و توضیح داد: این راهبرد در طول دو سال گذشته، به صورت جدی از سوی دولت فعال شده و عضویت ایران در بریکس و شانگهای و همچنین گسترش تعاملات اقتصادی با کشور‌هایی که در دسته‌بندی تحریم‌کننده ایران قرار ندارند، نمونه‌هایی از این امر است.
حریری متذکر شد: در حال حاضر خیلی از اقتصاد‌های دنیا هستند که می‌توان با آنها به خوبی کار کرد، تحریم آمریکا که نباید ما را فلج کند؛ باید ظرفیت این بخش به حدی بالا برود که اثر تحریم‌های اقتصادی کم شود.
رئیس اتاق مشترک ایران و چین تاکید کرد: توقف یا بروز اخلال در روند صادرات کالا و نفت ایران به چین، ربطی به حضور ترامپ یا فرد دیگری ندارد، زیرا مساله اصلی ما تحریم است.
وی در پایان در جواب به پرسشی درباره میزان جذابیت اقتصاد ایران برای سیاست‌گذاران چینی هم گفت: متاسفانه ابعاد اقتصاد ایران به اندازه‌ای نیست که برای مقامات پکن از جذابیت بالایی برخوردار باشد. میزان مبادلات ما با این کشور در مقایسه با کل تجارت خارجی این کشور، عدد بسیار ناچیزی بوده و روابط تجاری ایران و چین بیشتر مرهون مناسبات استراتژیک سیاسی دو کشور است.
منبع: اقتصاد معاصر